Litania o Niepokalanym Poczęciu NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY
Boże, Ty zachowałeś Maryję od wszelkiej zmazy, daj nam za Jej przyczyną dojść do Ciebie bez grzechu.
Kyrie, elejson, Chryste, elejson, Kyrie, elejson.
Chryste, usłysz nas, Chryste, wysłuchaj nas.
Ojcze z nieba, Boże, zmiłuj się nad nami,
Synu, Odkupicielu świata, Boże, zmiłuj się nad nami,
Duchu Święty, Boże, zmiłuj się nad nami,
Święta Trójco, Jedyny Boże, zmiłuj się nad nami.
Święta Maryjo, módl się za nami,
Święta Maryjo, bez grzechu pierworodnego poczęta, módl się za nami,
Cała piękna i bez zmazy, módl się za nami,
Wolna od pożądliwości ciała, oczu i od wszelkiej pychy, módl się za nami,
Umiłowana Córko Ojca Przedwiecznego, módl się za nami,
Wybrana na Matkę Syna Bożego, módl się za nami,
Najukochańsza Oblubienico Ducha Świętego, módl się za nami,
Świątynio Trójcy Przenajświętszej, módl się za nami,
Jaśniejąca Jutrzenko Słońca Sprawiedliwości, módl się za nami,
Nowa Ewo, przyobiecana w raju na starcie głowy węża piekielnego, módl się za nami,
Pociecho, radości i błogosławieństwo Ludu Wybranego, módl się za nami,
Najdoskonalsza Istoto spośród wszystkich stworzeń, módl się za nami,
Lilio wśród cierni czystością jaśniejąca, módl się za nami,
Dziewico od zarania Bogu poślubiona, módl się za nami,
Świeczniku w siedmiorakie dary Ducha Świętego ozdobiony, módl się za nami,
Całopalna ofiaro Bożej Miłości, módl się za nami,
Żywy Przybytku Słowa Wcielonego, módl się za nami,
Dziewicza Matko Jezusa, módl się za nami,
Najwyższa chlubo świata chrześcijańskiego, módl się za nami,
Godna Dziedziczko sławnych niewiast Starego Zakonu, módl się za nami,
Wierne wypełnienie zapowiedzi Proroków, módl się za nami,
Błogosławiona między niewiastami, módl się za nami,
Królowo nieba i ziemi, módl się za nami,
Pogromie duchów piekielnych, módl się za nami,
Ucieczko grzeszników, módl się za nami,
Silna podporo ludzi słabych, módl się za nami,
Skarbnico łask dla dążących do świętości, módl się za nami,
Niedościgniony wzorze wybrańców do chwały wiecznej, módl się za nami,
Najwierniejsze zwierciadło Serca Jezusowego, módl się za nami,
Pośredniczko łask Boskich dla dusz sobie powierzonych, módl się za nami,
Pocieszycielko strapionych i nadziejo umierających, módl się za nami,
Szczególna Opiekunko tych, którzy Cię wzywają, módl się za nami,
Najłaskawsza Matko dla wszystkich Twych dzieci, módl się za nami,
Współuczestniczko Męki ukrzyżowanego Zbawiciela, módl się za nami,
Szeroka Bramo Niebios dla swoich czcicieli, módl się za nami,
Obfita nagrodo w niebie dla naśladowców Twych cnót, módl się za nami,
Szczególna Patronko szerzących cześć Twojego Niepokalanego Poczęcia, módl się za nami.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.
P. W poczęciu Twoim, Panno, Niepokalanaś była.
W. Módl się za nami do Ojca, któregoś Syna porodziła.
P. Módlmy się.
Boże, Ty przez Niepokalane Poczęcie Najświętszej Dziewicy przygotowałeś swojemu Synowi godne mieszkanie i na mocy zasług przewidzianej śmierci Chrystusa zachowałeś Ją od wszelkiej zmazy, daj nam za Jej przyczyną dojść do Ciebie bez grzechu. Przez Chrystusa, Pana naszego.
W. Amen.
Prawda o Niepokalanym Poczęciu Maryi jest dogmatem wiary.
Ogłosił go uroczyście 8 grudnia 1854 r. bullą Ineffabilis Deus papież Pius IX w bazylice św. Piotra w Rzymie w obecności 54 kardynałów i 140 arcybiskupów i biskupów.
Papież pisał tak: Ogłaszamy, orzekamy i określamy, że nauka, która utrzymuje, iż Najświętsza Maryja Panna od pierwszej chwili swego poczęcia – mocą szczególnej łaski i przywileju wszechmocnego Boga, mocą przewidzianych zasług Jezusa Chrystusa, Zbawiciela rodzaju ludzkiego – została zachowana nietknięta od wszelkiej zmazy grzechu pierworodnego, jest prawdą przez Boga objawioną i dlatego wszyscy wierni powinni w nią wytrwale i bez wahania wierzyć. Tym samym kto by tej prawdzie zaprzeczał, sam wyłączyłby się ze społeczności Kościoła, stałby się odstępcą i winnym herezji.
Maryja od momentu swojego poczęcia została zachowana nie tylko od wszelkiego grzechu, którego mogłaby się dopuścić, ale również od dziedziczonego przez nas wszystkich grzechu pierworodnego. Stało się tak, chociaż jeszcze nie była wtedy Matką Boga. Bóg jednak, ze względu na przyszłe zbawcze wydarzenie Zwiastowania, uchronił Maryję przed grzesznością. Maryja była więc poczęta w łasce uświęcającej, wolna od wszelkich konsekwencji wynikających z grzechu pierworodnego (np. śmierci – stąd w Kościele obchodzimy uroczystość Jej Wniebowzięcia, a nie śmierci). Przywilej ten nie miał tylko charakteru negatywnego – braku grzechu pierworodnego; posiadał również charakter pozytywny, który wyrażał się pełnią łaski w życiu Maryi.
Historia dogmatu o Niepokalanym Poczęciu jest bardzo długa. Już od pierwszych wieków chrześcijaństwa liczni teologowie i pisarze wskazywali na szczególną rolę i szczególne wybranie Maryi spośród wszystkich ludzi. Ojcowie Kościoła nieraz nazywali Ją czystą, bez skazy, niewinną. W VII wieku w Kościele greckim, a w VIII w. w Kościele łacińskim ustanowiono święto Poczęcia Maryi. Późniejsi teologowie, szczególnie św. Bernard i św. Tomasz z Akwinu zakwestionowali wiarę w Niepokalane Poczęcie Maryi, ponieważ – według nich – przeczyłoby to dwóm innym dogmatom: powszechności grzechu pierworodnego oraz konieczności powszechnego odkupienia wszystkich ludzi, a więc także i Maryi. Ten problem rozwikłał w XIII w. Jan Duns Szkot, który wskazał, że uchronienie Bożej Rodzicielki od grzechu pierworodnego dokonało się już mocą odkupieńczego zwycięstwa Chrystusa. W 1477 papież Sykstus IV ustanowił w Rzymie święto Poczęcia Niepokalanej, które od czasów Piusa V (+ 1572 r.) zaczęto obchodzić w całym Kościele.
W czasie objawień w Lourdes w 1858 r. Maryja potwierdziła ogłoszony zaledwie cztery lata wcześniej dogmat. Bernardecie Soubirous przedstawiła się mówiąc: „Jestem Niepokalane Poczęcie”.
Kościół na Wschodzie nigdy prawdy o Niepokalanym Poczęciu Maryi nie ogłaszał, gdyż była ona tam powszechnie wyznawana i praktycznie nie miała przeciwników.
Warto zwrócić uwagę, że teologia rozróżnia niepokalane poczęcie i dziewicze poczęcie. Niepokalane poczęcie dotyczy ustrzeżenia Maryi od chwili Jej poczęcia od grzechu pierworodnego (przywilej, cud w porządku moralnym). Dziewicze poczęcie polega natomiast na tym, że Maryja poczęła w sposób dziewiczy „za sprawą Ducha Świętego” Boga-Człowieka, Jezusa Chrystusa (przywilej, cud w porządku natury).
Kościół Wschodni ustalił tylko jeden typ ikonograficzny w X w. Obraz przedstawia spotkanie św. Joachima ze św. Anną przy Złotej Bramie w Jerozolimie. W tym bowiem momencie według tradycji wschodniej miał nastąpić moment poczęcia Maryi. Ikonografia zachodnia jest bogatsza i bardziej różnorodna. Do najdawniejszych typów Niepokalanej (XV w.) należy Niewiasta z Apokalipsy, „obleczona w słońce”. Od czasów Lourdes powstał nowy typ. Ostatnio bardzo często spotyka się także Niepokalaną z Fatimy. Dokoła obrazu Niepokalanej często umieszczano symbole biblijne: zamknięty ogród, lilię, zwierciadło bez skazy, cedr, arkę Noego.
Zgodnie z kanonem 1246 Kodeksu Prawa Kanonicznego w dniu uroczystości mamy obowiązek uczestniczyć w Eucharystii.
Źródło: brewiarz.pl