452 rocznica śmierci św. Stanisława Kostki

1. Aniele ziemski bez winy,
ozdobo naszej krainy,
Wejrzyj z nieba dziś łaskawie
Na nas święty Stanisławie.

2. Przyjm nasze modły, ofiary,
niebieskie zlej na nas dary,
Wesprzyj w każdej nas potrzebie,
Gdy wzniesiemy głos do Ciebie.

3. Gdy kornie przed Twe ołtarze,
niewinni padniem na twarze,
Niech szatańskiej strzały złości,
Nam nie zranią niewinności.

4. Gdy grzeszni Ciebie wzywamy,
pomocy Twej niech doznamy.
Uproś, jakich łask nam trzeba
I zaprowadź nas do nieba.

 

„Żyjąc krótko, przeżył czasów wiele”. Wszyscy znamy te słowa, które stanowią syntezę życia naszego Świętego, postaci doprawdy niezwykłej: w tak niedługim czasie zdołał osiągnąć ogromną dojrzałość powołania chrześcijańskiego i zakonnego. Ten święty patron młodzieży polskiej towarzyszył mi od dawna, w czasach młodości i potem, stale. Towarzyszył mi w Rzymie, gdy byłem studentem w położonym niedaleko stąd Kolegium Belgijskim. Prawie każdego dnia przychodziłem szukać u niego duchowego światła i pomocy (…). Jego krótka droga życiowa z Rostkowa na Mazowszu przez Wiedeń do Rzymu była jak gdyby wielkim biegiem na przełaj do tego celu życia każdego chrześcijanina, jakim jest świętość. Kiedy znajdujemy się wobec tej niezwykłej postaci, myśli nasze podążają natychmiast do młodych całego świata (…).

Tak, św. Stanisław miał trudną młodość, mimo że był z bardzo bogatego rodu, arystokratycznego, prawie królewskiego, miał trudną młodość. Młodzi dzisiaj mają w Polsce trudną młodość, czasem wydaje mi się, że nie potrafią sprostać wyzwaniom, czasem szukają wyjścia poza Ojczyzną. Dla wszystkich: i tych, co odchodzą z Ojczyzny, i tych, co zostają, niech św. Stanisław Kostka będzie patronem – patronem trudnych dróg życia polskiego, życia chrześcijańskiego. Szukajmy u niego stale wspomożenia dla całej młodzieży polskiej, dla całej młodej Polski.”

Św. Jan Paweł II

Zapraszamy do lektury artykułów: