STACJA I
PAN JEZUS NA ŚMIERĆ SKAZANY
Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste,
i błogosławimy Tobie, żeś przez Krzyż i mękę Swoją świat odkupić raczył.
Szkolny korytarz. Przerwa. Hałas, taki zwyczajny, że już nikt nie zwraca uwagi na słowa, które ranią czasem tak głęboko, że nawet zabliźnić się nie da… „Wynoś się”, „Głupi jesteś”, „Nie istniejesz dla mnie”... Skazani na samotność w tłumie, na odrzucenie i podeptanie przez ludzi…
PANIE, NIEWINNIE OSKARŻONY I OSĄDZONY, BĄDŹ PRZY MNIE, GDY WSZYSCY ODWRACAJĄ SIĘ I WYŚMIEWAJĄ MNIE.
STACJA II
PAN JEZUS BIERZE KRZYŻ NA SWE RAMIONA
Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste,
i błogosławimy Tobie, żeś przez Krzyż i mękę Swoją świat odkupić raczył.
Ranek. Pada deszcz. Tak bardzo chce się jeszcze spać, ale trzeba wstać, wziąć tornister i pójść napisać kolejną klasówkę z matematyki, dyktando, zagrać melodię na flecie i zrobić mostek na wychowaniu fizycznym... Jeśli znowu się nie uda. będą się ze mnie śmiali...
PANIE, KTÓRY BIERZESZ KRZYŻ NA RAMIONA, NAUCZ MNIE PRZYJMOWAĆ CODZIENNE OBOWIĄZKI. BOJĘ SIĘ, ŻE SAM NIE DAM RADY. POMÓŻ MI POKOCHAĆ MÓJ WŁASNY, MAŁY KRZYŻ.
STACJA III
PAN JEZUS UPADA POD KRZYŻEM
Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste,
