„Uczestniczę we wspólnocie Kościoła” – to hasło nowego programu duszpasterskiego dla Kościoła w Polsce. Program potrwa rok i rozpocznie się w pierwsza niedzielę Adwentu, czyli 3 grudnia 2023 r. Ma nas pobudzić do refleksji nad własnym uczestnictwem we wspólnocie Kościoła oraz zainspirować do większego i pełniejszego zaangażowania. Ma on zatem być drogą ku odnowie Kościoła – w duchu synodalnym. Kościół ma się stawać coraz bardziej wspólnotą, w której każdy słucha drugiego a wszyscy słuchają Ducha Świętego, wspólnotą otwartą i służebną.
LIST BISKUPA KALISKIEGO
NA POCZĄTEK ROKU DUSZPASTERSKIEGO 2023/24
Drodzy Diecezjanie,
Wraz z całym Kościołem rozpoczynamy czas adwentu, czas przygotowania do nadchodzących Świąt Bożego Narodzenia, ale także czas, który przypomina nam o Panu naszym Chrystusie, który przyjdzie na końcu czasów. Przyjdzie, bo tak powiedział, nie wiemy tylko kiedy, dlatego potrzeba czuwania, o czym słyszymy w dzisiejszej Ewangelii: „Uważajcie, czuwajcie, bo nie wiecie, kiedy czas ten nadejdzie” (Mk 13,33). Wezwanie do czuwania jest zaproszeniem do uważności na to wszystko, co dzieje się w nas i w otaczającym nas świecie. Potrzeba nam zatem w nadchodzącym czasie zatrzymania, aby zobaczyć, usłyszeć, ale potrzeba także spokojnej refleksji, aby zrozumieć i właściwie ocenić, a nadto rozeznać w świetle Bożego Słowa. Wielu z nas żyje bardzo szybko, często nie chodząc, ale biegając. Potrzeba nam wszystkim adwentowego zatrzymania, aby nie pogubić się i uchwycić właściwy kierunek.
Dobry wysiłek czuwania i rozeznawania podejmuje każdy z nas w swoim życiu osobistym, ale potrzebuje go też Kościół, wspólnota uczniów Pana Jezusa. Potrzebujemy uważności na to, co dzieje się w naszej wspólnocie, ale także w naszej Ojczyźnie i w świecie. Obecny czas jest dla nas trudny i wymagający. Sytuacja na świecie może napełniać nas niepokojem i lękiem. Także sytuacja we wnętrzu Kościoła nie zawsze jest dla nas umacniająca. Z jednej strony doświadczenie słabości i grzechu niektórych osób w Kościele przytłacza nas i może dystansować, a drugiej strony wielość pojawiających się opinii i poglądów budzi wątpliwości.
W tych zmaganiach chciałbym zaprosić, abyśmy mocno trzymali się Pana Jezusa, abyśmy byli razem. Wierzymy, że Pan nasz Jezus Chrystus jest z nami, jest ze wspólnotą uczniów, zgodnie ze swą obietnicą (por. Mt 28,20), wierzymy, że posyła nam nieustanie swego Ducha, który prowadzi nas. Wierzymy że Boży Syn ma moc przeprowadzić nas przez każde doświadczenie.
Ufając w Bożą obecność i działanie we wspólnocie Kościoła, chcemy w tę wspólnotę angażować się, troszcząc się o jej nieustanne nawrócenie i wzrost. Obecny czas jest szczególnym zaproszeniem, abyśmy wszyscy ochrzczeni odkrywali swoje miejsce i misję w Kościele, abyśmy zgodnie ze swoim powołaniem chcieli angażować się w życie parafii i diecezji. Dlatego program duszpasterski Kościoła w Polsce i naszej diecezji w rozpoczynającym się roku kościelnym będziemy przeżywać pod hasłem „Uczestniczę we wspólnocie Kościoła”.
Każdy z nas przez sakrament chrztu św. otrzymał od Boga godność Bożego dziecka i łaskę włączenia we wspólnotę Kościoła. W sakramencie bierzmowania Duch Święty obdarował nas swoimi darami i charyzmatami, abyśmy mogli żyć pełnią życia. Dary te są niezwykłe, mogą wydać dobry owoc, ale wymagają podjęcia i zaangażowania. Chciejmy odkrywać to wszystko, z czym Dobry Bóg do nas przyszedł i przychodzi, czym nas obdarowuje, ale także podejmujmy te dary angażując się w życie osobiste i wspólnotowe w duchu służebnej miłości.
W centrum Wspólnoty Kościoła jest zawsze Chrystus, z Niego wszystko wywodzi się i ku Niemu zmierza, ale ważny jest także każdy człowiek, który obdarzony łaską, chce żyć Ewangelią. W Kościele każdy ma swoje miejsce, ale także swoje powołanie i misję. Każdy jest zaproszony do aktywnego zaangażowania, do współtworzenia tej wspólnoty. Każdy może w nią wiele wnieść: nade wszystko siebie, swoją obecność, ale także swoje talenty. Podejmijmy to zaproszenie.
W naszych wspólnotach kościelnych, szczególnie parafiach jest wiele zaangażowanych osób: duszpasterze, katecheci, kościelni i zakrystianie, liderzy grup, organiści, nadzwyczajni szafarze Komunii św., członkowie rad parafialnych, chórzyści, sprzątający miejsca modlitwy
i inni. Bardzo Wam dziękuję za waszą posługę, świadectwo miłości i przywiązania do Kościoła.
Szczególnym miejscem zaangażowania i podejmowania odpowiedzialności za Kościół są Parafialne Rady Duszpasterskie, w których parafianie pod przewodnictwem proboszcza rozeznają najważniejsze potrzeby parafii oraz razem szukają dróg działania. Proszę, aby rady te funkcjonowały w każdej parafii naszej diecezji, troszczmy się o ich rozwój i synodalny styl pracy.
W ostatnim czasie w naszej diecezji, zachęceni przez Papieża Franciszka, otwieramy też następne pola aktywnego udziału osób świeckich. W naszej Szkole Liderów formują się osoby, które w niedalekiej przyszłości przyjmą posługi: katechisty – do prowadzenia katechezy parafialnej i we wspólnotach, lektora – do służby Słowu Bożemu w czasie liturgii i poza nią; akolity – dla służby Najświętszej Eucharystii w czasie liturgii i zanoszenia ją chorym i starszym.
Od dłuższego czasu słyszę z wielu stron prośby, aby w naszej diecezji wprowadzić urząd diakona, nie związanego z przygotowaniem do kapłaństwa, ale sprawowany na sposób stały przez mężczyzn żyjących samotnie lub ojców rodzin. Zgłosili się do mnie także panowie gotowi do podjęcia takiej służby w Kościele. Po wielu rozmowach i konsultacjach w różnych gremiach postanowiłem wprowadzać etapami diakonat stały w diecezji kaliskiej.
Przypomnę, że posługa diakońska związana jest z przyjęciem święceń i ma potrójny wymiar obejmujący „posługę liturgii, słowa i miłości” (KK 29). Posługą najbardziej typową dla diakona jest pełnienie dzieł miłosierdzia, poprzez niesienie pomocy najbardziej potrzebującym oraz animowanie różnorakich działań charytatywnych. Zadaniem diakona stałego jest także głoszenie słowa Bożego. Diakon stały może głosić homilie i kazania, oraz prowadzić katechezę parafialną. Diakon stały wypełnia również posługę liturgiczną poprzez wykonywanie czynności diakońskich podczas sprawowania sakramentów (por. KK 29; RFD 9).
Ufam, że nowe posługi w naszych parafiach przyczynią się do ożywienia naszych wspólnot i będą zaproszeniem dla kolejnych osób do zaangażowania zgodnie z otrzymanymi darami i charyzmatami.
Patrząc w niedaleką przyszłość, przed nami rok 2025. Będzie to Rok Święty, w którym wspominać będziemy narodzenie Pana Jezusa. Rok jubileuszowy w Kościele to zawsze szczególny czas łaski i błogosławieństwa, dlatego chcemy się dobrze przygotować i głęboko przeżyć ten czas. W tradycji Kościoła służyły temu misje parafialne. W naszej diecezji, w większości parafii misje przeżywaliśmy przed nawiedzeniem Obrazu Matki Bożej Jasnogórskiej, czyli kilkanaście lat temu. Dlatego proszę, aby w parafiach, w których ostanie misje były przed rokiem 2015 odprawić je w roku 2024 lub 2025. Niech to będzie czas pogłębienia wiary, dla tych którzy są blisko Pana Boga, ale niech to będzie czas zaproszenia także tych, którzy są daleko.
Drodzy Diecezjanie,
Jesteśmy razem w jednym Kościele, w którym każdy jest ważny i ma swoje miejsce i misję. Zatroszczmy się razem o tę Wspólnotę, każdy zgodnie ze swoim powołaniem. Szukajmy jej dobra i sposobów jak możemy jej służyć. Niech wspiera na w tym nasz niezawodny patron św. Józef.
Niech Bóg was błogosławi i strzeże. Niech Bóg rozpromieni swoje oblicze nad wami
i obdarzy was swoją łaską. Niech zwróci ku wam oblicze swoje i obdarzy was pokojem. (por. Lb 6, 24-26).
Wasz biskup Damian
Kalisz, 03 grudnia 2023 r.
L.dz. 2127/2023
LIST BISKUPA KALISKIEGO NA POCZĄTEK ROKU DUSZPASTERSKIEGO 2023/24 – w pliku .pdf