Św. Roch urodził się w 1295 roku jako jedyny syn rządcy Montpellier. Rodzice długo nie mogli mieć dziecka. Uprosili potomstwo modlitwą i jałmużną i urodził im się syn, któremu nadali imię Roch. W wieku 19 lat stracił oboje rodziców. Wówczas sprzedał znaczną część majątku i rozdał biednym po czym ruszył do Rzymu. We włoskim miasteczku Acquapendente zastała go epidemia dżumy. Tam w miejscowym szpitalu opiekował się zarażonymi. Dokonał wielu cudownych uzdrowień. Gdy sam zaraził się tą chorobą ukrył się w lesie, by nie zaszkodzić innym. Według podania wytropił go tam pies, który następnie przynosił mu jedzenie. Miał wówczas wtedy cudownie wyzdrowieć. W drodze powrotnej na granicy został wzięty za szpiega i umarł potem w więzieniu.
Święty Roch jest patronem Montpellier, Parmy, Wenecji, Mikstatu, aptekarzy, lekarzy, ogrodników, rolników, więźniów i chorych przebywających w szpitalach.
Zmarł 16 sierpnia 1420 roku.