Wycieczka ministrantów do Wrocławia

1_   2 lutego 2015 roku ministranci parafii pod wezwaniem św. Wojciecha w Cieszęcinie wyjechali wraz z proboszczem o. Krzysztofem Wasiukiem na kilkudniową wycieczkę do Wrocławia.

Pobyt we Wrocławiu zapoczątkowała uroczysta msza święta w Archikatedrze Wrocławskiej p. w. św. Jana Chrzciciela w Dzień Życia Konsekrowanego, czyli święto Matki Boskiej Gromnicznej. W mszy świętej uczestniczyli: o. Krzysztof Wasiuk, o. Mieczysław Rećko oraz wielu współbraci zakonu Najświętszych Serc z Prowincjałem o. Piotrem Budrewiczem na czele. W mszy św. pod przewodnictwem Metropolity Wrocławskiego Ks. Arcybiskupa Józefa Kupnego uczestniczyli wszyscy wrocławscy biskupi, kardynał senior Henryk Gulbinowicz oraz  arcybiskup senior Marian Gołębiewski.

W Święto Ofiarowania Pańskiego duchowieństwo dziękowało Panu Bogu za dar powołania i prosiło o łaskę wierności osobistej i wspólnotowej. Wyrazem tego było wspólnotowe ponowienie ślubów zakonnych podczas uroczyście sprawowanej Eucharystii.

W tym roku święto osób konsekrowanych przeżywano w łączności  z całą Archidiecezją Wrocławską dziękując Bogu za dar kanonizacji św. Jana Pawła II.

Ministranci wraz z proboszczem zatrzymali się na nocleg w Domu Klasztornym „Dobrego Ojca Piotra Coudrin” i po krótkim odpoczynku w tym samym dniu wyruszyli na miasto. Pierwszą atrakcją była wizyta we „Wrocławskim Aqaparku”. Pierwszy dzień zakończył się wspólnym posiłkiem.

Każdy dzień wycieczki rozpoczynał się poranną mszą świętą w klasztorze, po której zwiedzaliśmy miasto. W pozostałych dniach ojciec Krzysztof zapoznał nas z historią zabytkowego rynku. Wrocławski Ogród Zoologiczny, Afrykarium oraz Ostrów Tumski to miejsca zwiedzane w dalszej kolejności. W ostatnim dniu wyjazdu ponownie odwiedziliśmy „Aqapark”.

Wycieczka zapewniła wiele atrakcji zarówno ministrantom, jak i ojcu proboszczowi. Wyjazd zakończył się 6 lutego. Do Cieszęcina powróciliśmy wieczorem.

 

Jakub Małys, Damian Małys

 

Dzień Życia Konsekrowanego

Skarbem Kościoła, który promieniuje wielością charyzmatów i nieprzebranym bogactwem duchowości – skarbem wciąż nie do końca odkrytym – nazwał osoby konsekrowane Metropolita Wrocławski Ks. Arcybiskup Józef Kupny 2 lutego podczas uroczystej Mszy św. w archikatedrze wrocławskiej.

Metropolita, w obecności wszystkich wrocławskich biskupów, przewodniczył Eucharystii, na której zgromadzili się przedstawiciele męskich i żeńskich wspólnot zakonnych, przedstawiciele świeckich instytutów oraz indywidualnych form życia konsekrowanego. – Niech nasza wspólna Eucharystia stanie się źródłem prawdziwej miłości dla nas samych i tych, do których jesteśmy posłani i których spotykamy na naszej drodze życia – mówił o. Jacek Kiciński CMF, wikariusz biskupi ds. życia konsekrowanego, witając zgromadzonych.

Zebrani odnowili swoje przyrzeczenia chrzcielne oraz śluby rad ewangelicznych. Towarzyszyła im Biblia Jubileuszowa, peregrynująca po ich wspólnotach w Roku Życia Konsekrowanego. O. Fabian Kaltbach OFM wyjaśniał w homilii sens prawdziwej ofiarności i gorliwości. Przywołał słowa Benedykta XVI kreślącego obraz świątyni jerozolimskiej w chwili, gdy Maryja i Józef wnosili do niej Dziecię Jezus. Ani kapłani, ani lewici pochłonięci swoimi „kolejkami posług”, ani pielgrzymi nie dostrzegli, co się dzieje – tylko prowadzeni przez Ducha Świętego Symeon i Anna rozpoznali Mesjasza. – Można być w tłumie, w świątyni, blisko świętości…. Można być na posłudze, mieć swoje zadanie, i można przeoczyć to, co jest może mało widoczne dla ludzkich oczu, ale widoczne dla oczu serca, oczu wiary: Mesjasz jest wśród nas – mówił franciszkanin. Przekonywał, że człowiek winien naśladować ofiarowującego się Boga – nasz dar z siebie winien być „radosny, bez wypominania, bez pretensji, wypływający jedynie z miłości”. Inne motywy nie mają sensu. Bóg miłuje radosnego dawcę. Jak mówi papież Franciszek: smutny naśladowca Chrystusa jest naśladowcą żałosnym.

Słowo „gorliwość” o. Kaltbach powiązał – w ślad za ks. Janem Twardowskim – ze słowem „gorzeć”, „płonąć”. Po Bożemu gorliwym jest ten, kto płonie miłością. Kto nie szczędzi czasu, kto z wielkim zapałem, oddaniem, z wielką pasją wykonuje swoje powołanie; w kim nie ma cienia dawania czegoś z łaski, bo tak wypada, bo tak muszę – wyjaśniał. Kończąc, dodał: – Niewątpliwie świat dzisiaj potrzebuje osób konsekrowanych, osób które całkowicie oddały się Panu Bogu, ale takich, które są według Bożego Serca ofiarowanego w świątyni Jezusa. Obyśmy wszyscy byli ofiarni, gorliwi, ale – jak pewnie papież Franciszek by dodał – uśmiechnięci… Takimi darami bądźmy dla tego świata.

Źródło: http://www.archidiecezja.wroc.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=1428:dzie-ycia-konsekrowanego&catid=100:rok-ycia-konsekrowanego&Itemid=291

 

 

Światowy Dzień Życia Konsekrowanego

2 lutego Kościół obchodzi święto Ofiarowania Pańskiego. W ten sposób cały lud Boży przeżywa na nowo to, co wydarzyło się w świątyni Jerozolimskiej – Maryja wraz z Józefem ofiarowała Dzieciątko Jezus Bogu Ojcu, a Symeon ogłosił, że nowo narodzony Syn Boży jest Światłem świata i Zbawieniem narodów.
W 1997 r. Jan Paweł II właśnie w to święto ustanowił Światowy Dzień Życia Konsekrowanego, stwarzając okazję do głębszej refleksji całego Kościoła nad darem życia poświęconego Bogu. Matka Najświętsza ofiaruje Panu Bogu największy Dar, jaki otrzymała – Syna, Jezusa Chrystusa, a tym samym składa w ofierze siebie. Podobną ofiarę, z siebie samych w miłości do Chrystusa, składają osoby konsekrowane. Podkreślił to Jan Paweł II, mówiąc: „Ofiarowanie Jezusa staje się wymowną ikoną całkowitego oddania własnego życia dla tych, którzy powołani są, aby odtworzyć w Kościele i w świecie, poprzez rady ewangeliczne «charakterystyczne przymioty Jezusa, dziewictwo, ubóstwo i posłuszeństwo»” (Vita consecrata, nr 1).

W orędziu na I Dzień Życia Konsekrowanego Ojciec Święty określa jego potrójny cel.
Odpowiada on po pierwsze, osobistej potrzebie uroczystego uwielbienia Pana i dziękczynienia za wielki dar życia konsekrowanego, życia które ubogaca i raduje Wspólnotę chrześcijańską poprzez swoje wielorakie charyzmaty oraz poprzez budujące owoce tak wielu istnień, całkowicie oddanych dla sprawy Królestwa.
Dzień Życia Konsekrowanego ma – po drugie – za zadanie przyczynić się do poznania i do szacunku dla życia konsekrowanego ze strony ludu Bożego.
Trzeci powód odnosi się bezpośrednio do osób konsekrowanych, zaproszonych do wspólnych i uroczystych obchodów niezwykłych dzieł, których Pan w nich dokonał, aby odkryć jeszcze bardziej w świetle wiary blaski tego Bożego piękna, które przez Ducha promieniują w ich sposobie życia, oraz aby jeszcze żywiej uświadomić sobie ich niezastąpioną misję w Kościele i w świecie.

W 2015 r. obchodzimy XIX Dzień Życia Konsekrowanego. Ponadto od 28 listopada 2014 r. trwa ogłoszony przez papieża Franciszka Rok Życia Konsekrowanego. Potrwa on do 2 lutego 2016 r.

Źródło: http://www.brewiarz.pl/czytelnia/dzk.php3

 

30_2_3_4_5_6_8_9_10_11_12_13_14_15_ 16_17_18_19_20_21_22_23_24_25_26_27_28_29_