Urodził się 8 maja 1786 w Dardilly k. Lyonu w rodzinie rolnika Mateusza i Marii z d. Beluze. Z powodu wybuchu rewolucji we Francji (1789), a w konsekwencji prześladowań Kościoła, Jan Vianney przyjął I Komunię Świętą w 1791 roku w znajdującej się w pobliżu domu stodole. Mając 17 lat, zdecydował się zostać księdzem, co spotkało się ze sprzeciwem ojca, który uważał, że powołaniem syna jest praca na roli. Na pytanie matki o motywy wstąpienia do seminarium duchownego Jan Vianney odpowiedział: Chcę pozyskać dusze dla dobrego Boga. W 1806 roku został uczniem księdza Balley'a - proboszcza z Ecully. Następnie przyjęto go do wyższego seminarium duchownego. Zły stan zdrowia oraz trudności z przyswojeniem wiedzy teologicznej były powodem rodzących się wśród wykładowców wątpliwości co do prawdziwości powołania kapłańskiego Jana Vianney'a. W celu ostatecznego rozeznania powołania Jan udał się z pielgrzymką do grobu jezuity francuskiego, św. Franciszka Regis. Ta wizyta przyczyniła się do utwierdzenia Vianney'a w powołaniu kapłańskim.
W 1815 roku przyjął święcenia kapłańskie. Następnie pracował jako wikariusz w Ecully. W 1818 roku został mianowany proboszczem w liczącej 270 mieszkańców osadzie Ars. Mieszkańców wioski cechowała obojętność religijna, gdyż niewielu uczęszczało na niedzielne nabożeństwa, a plagą było pijaństwo. Tam, dzięki świadectwu ewangelicznego życia (modlitwa, ubóstwo, służba w konfesjonale) udało mu się nawrócić miejscową ludność. Tematem przewodnim głoszonych kazań była dobroć i miłosierdzie Boga. Po niedługim czasie, do Ars zaczęli przychodzić wierni z pobliskich miejscowości słuchać homilii owego... Czytaj więcej
