„Żniwo wprawdzie wielkie ale robotników mało.
Proście Pana żniwa, aby wyprawił robotników na żniwo swoje”
(Mt 9,37-38)
Ten, zawsze aktualny, nakaz Chrystusa zrodził ideę „Dnia Kapłańskiego”, obchodzonego początkowo w pierwszą sobotę miesiąca pod nazwą „Soboty Kapłańskiej”. Obecnie obchodzony jest ten dzień w pierwszy czwartek miesiąca jako „Czwartek Kapłański”.
Idea „Dnia Kapłańskiego” polega na całkowitym poświęceniu i ofiarowaniu, jednego dnia w miesiącu, Zbawicielowi przez ręce Jego Najświętszej Matki w intencji uświęcenia wszystkich kapłanów i kandydatów do życia kapłańskiego i zakonnego oraz o liczne i święte powołania do służby Bożej. W tej intencji należy również ofiarować w tym dniu wszystkie swoje modlitwy, prace, radości i cierpienia oraz wszystkie dobre uczynki, a także przyjąć Komunię Św.
Inicjatorem idei „Dnia Kapłańskiego” był ks. Paschalis Schmid (1887 -1957), salwatorianin. Pracując jako wychowawca młodzieży w salwatoriańskim kolegium w Bad Wurzach w Niemczech był świadkiem jak z powodu trudności finansowych rodziców, nie było można przyjąć młodych ludzi, którzy ubiegali się o przyjęcie do kolegium. Podczas rekolekcji kapłańskich, które odbywał w Tisis w Austrii, 23 lutego 1930 r., przeżył „godzinę narodzin Soboty Kapłańskiej”. Poczuł się wtedy powołanym do tego, aby uczynić wszystko by zaradzić problemom kapłanów w całym Kościele. W rozmowie z biskupem Kellerem w Berlinie w listopadzie 1931 r. doszedł do przekonania że na pierwszym miejscu jest sprawa świętości kapłanów a na drugim dopiero sprawa nowych powołań kapłańskich. Następnie, w czasie rozmów z założycielką Dzieła Pomocy Kobiet dla Powołań Kapłańskich -... Czytaj więcej
