Aktualności

W Rzymie zaplanowano liczne wydarzenia upamiętniające 20. rocznicę śmierci św. Jana Pawła II. Kościół i Hospicjum św. Stanisława B.M. będzie miejscem uroczystości religijnych i koncertów pasyjnych. Główne obchody odbędą się 2 kwietnia o godz. 15.00 w Bazylice św. Piotra w Watykanie, gdzie zostanie celebrowana uroczysta Msza święta z okazji 20-tej rocznicy powrotu do Domu Ojca papieża Jana Pawła II pod przewodnictwem kard. Pietro Parolina, Sekretarza Stanu.

Święty Jan Paweł II  (© IKA)

 

W najbliższym czasie w Wiecznym Mieście odbędzie się szereg uroczystości związanych z obchodami 20-stej rocznicy śmierci św. Jana Pawła II, które Kościół i Hospicjum św. Stanisława B.M. w Rzymie będzie organizować lub współorganizować. 

„Miejsce to mocno związane jest z postacią Ojca Świętego Jana Pawła II, który przez lata był jego protektorem jako arcybiskup i metropolita krakowski” – podkreśla administrator Kościoła i Hospicjum ks. Tomasz Jarosz. Jak przypomina, Karol Wojtyła odwiedził ten kościół aż osiemdziesiąt dziewięć razy, zarówno jako biskup, arcybiskup, jak i kardynał. „Podczas tych wizyt celebrował Msze święte, wygłaszał konferencje i spotykał się z innymi biskupami” – dodaje duchowny. Jego więź z tym miejscem stawała się coraz głębsza, a kościół św. Stanisława B.M. był dla przyszłego Papieża „cząstką Polski w Rzymie”. „Świadczyć może o tym fakt, że odwiedził go jeszcze trzykrotnie już jako Następca św. Piotra” – zaznacza ks. Jarosz.

W niedzielę, 16 marca 2025... Czytaj więcej

Panie Jezu, wyruszamy wraz z Tobą drogą krzyżową. Chcemy dziękować Ci za Twoją obecność w sakramencie Eucharystii. Pragniemy uwielbiać Twoje Ciało i Twoją Krew, które są codziennym pokarmem dla wszystkich wierzących na ziemi. Umocnij naszą wiarę podczas tej wędrówki i pomóż zobaczyć, jak wielkim i bezcennym skarbem jest sakrament Eucharystii. Daj nam zrozumieć, że jest źródłem życia i jedności Kościoła. I że wszystkie sakramenty święte w Eucharystii mają początek i do Eucharystii nas prowadzą.

 

STACJA I

Pan Jezus na śmierć skazany

Ty – Jezu ukryty jesteś w białym Chlebie,
Do mojego serca wciąż przyjmuję Ciebie.
W Eucharystii dajesz mi potrzebne łaski,
bym rozlewał w świecie chwały Twojej blaski.

Kochany Panie Jezu, chociaż jesteś czysty i niewinny, to zostajesz skazany na okrutną śmierć. Ale to dla nas przyjmujesz ten niesprawiedliwy wyrok; chcesz nas zbawić. Wierzę, że chcesz na zawsze pozostać z nami w sakramentach świętych.

Panie Jezu, wierzę w Twoje słowa, które wypowiedziałeś do Apostołów w Wieczerniku: „Bierzcie i jedzcie moje Ciało”, „Bierzcie i pijcie moją Krew”. Ty zostałeś z nami w sakramencie Eucharystii, aby umacniać nas, gdy doświadczamy krzywdy i niesprawiedliwości. Panie Jezu, wierzę, że przychodzisz do mnie w Eucharystii.

Wszyscy: Panie Jezu, wierzę,... Czytaj więcej

Tylu ludzi wciąż kroczy drogą krzyżową, naśladując Zbawiciela. I my chcemy wejść na drogę wiary, czyli więzi z Bogiem; więź wymaga czasem samotności, zdania się w milczeniu na Innego. Syn Boży od chwili konania w Ogrojcu krok za krokiem coraz bardziej zdaje się na wolę Ojca i w ten sposób wyraża swoją miłość do Niego.

Przechodzimy tych czternaście stacji, żeby uczyć się naśladować więź Ojca i Syna. To czternaście miniatur, które wyryte w naszej duszy będą kształtować naszą wiarę, wrażliwość, będą kształtować naszą modlitwę i nasze sumienie. Czternaście warstw fundamentu naszej pobożności – to sens medytacji stacji drogi krzyżowej. Krzyż, przyjęcie krzyża, to sposób wyrażenia miłości. Nie chodzi przecież o ból, chodzi jedynie o miłość.

Któryś za nas cierpiał rany – Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami!

Stacja I. Pan Jezus skazany na śmierć

Kłaniamy Ci się, Jezu Chryste, i błogosławimy Ciebie – żeś przez krzyż swój i Mękę swoją świat odkupić raczył!

Jak ważne jest poznanie rzeczywistości w całej jej prawdzie. Piłat myśli, że to on ma władzę, że może to lub tamto. Jezus bardzo delikatnie, ale stanowczo, wyprowadza go z błędu. Przestraszony Piłat wydaje wyrok. Potem wszystko toczy się już bardzo szybko.

Co musi się stać, żebyśmy zobaczyli, że bliżej nam do Piłata i jego śmiesznej pewności siebie, że coś możemy... Czytaj więcej

Do roku 1969 Kościół łaciński obchodził dwa święta związane ze Stolicą Piotrową: Katedry św. Piotra w Rzymie (18 I) i Katedry św. Piotra w Antiochii (22 II).

Od IV w. chrześcijanie rzymscy znali i obchodzili święto Katedry świętego Piotra, wspominając, że Apostoł był biskupem tego miasta. To święto – rozszerzone na cały Kościół – przypomina, że Stolica Piotrowa jest podstawą jedności Kościoła. Po reformie kalendarza liturgicznego obydwa święta połączono w jedno i obchodzi się je jako Święto Katedry św. Piotra. W tym dniu Kościół modli się, aby: (…) pośród zamętu świata nasza wiara pozostała nienaruszona.

Fot. Grzegorz Gałązka KAI

 

Honorowe miejsce nauczania – katedra

Po grecku słowo kathédra i po łacinie cathedra oznacza „krzesło”. Zazwyczaj z takiego honorowego miejsca biskup pouczał wiernych. Ojcowie Kościoła używali tego symbolu do wyrażenia władzy biskupiej. Szczególnie zaś odnosili go do rzymskiej stolicy św. Piotra.

W III w. św. Cyprian napisał w jednym ze swoich listów: Piotrowi daje się pierwszeństwo, ażeby ukazywał, czym jest Kościół Chrystusa, oraz Katedrę, czyli władzę nauczania i kierowania. I w celu podkreślenia znaczenia jedności dodał: Bóg jest jeden, jeden jest Pan, jeden Kościół i jedna Katedra założona przez Jezusa (List 43,5).

W starożytnym Rzymie wielką czcią darzono drewnianą katedrę-krzesło, na której miał zasiadać św. Piotr. Kult Piotra skupił się w bazylice zbudowanej nad jego grobem tuż po roku 324. Budowla przykryła w... Czytaj więcej

Dzisiaj obchodzimy w naszej parafii odpust ku czci Św. Walentego. Celebransem Sumy odpustowej był o. Sebastian Pieczeniak - przełożony Klasztoru we Wrocławiu.

 

[audio mp3="https://sanktuarium-cieszecin.pl/wp-content/uploads/2025/02/16-lut-11.57%E2%80%8B-odpust-Sw.-Walentego_2025.mp3"][/audio]

Cyryl (827-869) i Metody (815-885), bracia, współpatroni Europy (obok św. Benedykta). Pierwszy studiował w Konstantynopolu filozofię i poetykę, bibliotekarz przy kościele Haga Sophia, potem wykładowca filozofii w szkole cesarskiej w Konstantynopolu. Wraz z Metodym prowadzili misje na Morawach i Słowacji, następnie na terenie obecnych Węgier i Chorwacji.

Cyryl opracował najstarsze pismo słowiańskie i rozpoczął przekład Biblii na język staro-cerkiewno-słowiański, który wraz z Metodym wprowadzili do liturgii lokalnego Kościoła (odegra tam rolę podobną jak łacina na Zachodzie). Wpisując chrześcijaństwo w kultury lokalne stali się pionierami inkulturacji.

Metody otrzymał wykształcenie prawnicze. Przyjął święcenia kapłańskie, potem biskupie. Przez papieża Hadriana II został ustanowiony arcybiskupem Panonii (Węgier) i Moraw i legatem papieskim dla ludów słowiańskich. Krzewił chrześcijaństwo również poza granicami swojej metropolii (ochrzcił min. księcia czeskiego Borzywoja i jego żonę Ludmiłę). Są też święci bracia patronami ekumenizmu.

Mając na uwadze postacie Świętych, pochylmy się nad ideą inkulturacji, której byli pionierami. W dokumencie wydanym przez Międzynarodową Komisję Teologiczną Wiara i inkulturacja czytamy: „Inkulturacja to wysiłek Kościoła katolickiego w celu przeniknięcia orędzia Chrystusa do danego środowiska społeczno-kulturalnego i zachęcanie go do wiary”. Pytanie brzmi: czy współczesnej Europie potrzeba nowych Cyrylów i Metodych, którzy kulturę europejską nasycaliby treścią orędzia chrześcijańskiego? Na pierwszy rzut oka pytanie wydaje się dość absurdalne. Przecież Europa wyrosła na chrześcijaństwie, zatem jego pierwiastkami nasycona już jest. Ono samo jawi... Czytaj więcej

Od 30 listopada 2022 roku wszystkie egipskie wydarzenia religijne związane z biblijną ucieczką Świętej Rodziny do Egiptu zostały oficjalnie uznane przez UNESCO za niematerialne dziedzictwo kulturowe ludzkości.

The Flight into Egypt. Foto: Getty Images / Getty Images