Aktualności

"O tym, że wolność nigdy nie jest dana za darmo i raz na zawsze,

że trzeba za nią dziękować, szanować ją i rozwijać to, co otrzymaliśmy,

że wiara pomaga w miłości do Ojczyzny"

przeor Jasnej Góry o. Samuel Pacholski

Fot: news.jasnagora.pl

Z okazji Święta Niepodległości każda ze ścian jasnogórskiej wieży zamieniła się w biało-czerwoną flagę Polski. W południe w ramach ogólnopolskiej akcji „Niepodległa do Hymnu” paulini wraz z pielgrzymami odśpiewali Mazurka Dąbrowskiego. Szczególną modlitwę za Ojczyznę zanoszono podczas Eucharystii sprawowanej w kaplicy Cudownego Obrazu Matki Bożej.

– W dniu narodowego święta winniśmy szczególną pamięć i modlitwę tym, którzy walczyli za naszą Ojczyznę – mówi o. Grzegorz Prus, historyk, dyrektor Jasnogórskiego Instytutu Maryjnego. Zakonnik przypomniał, że modlitwa za Ojczyznę zanoszona jest codziennie w Kaplicy Cudownego Obrazu Matki Bożej, a wywodzi się z czasu stanu wojennego.

– Od 1981 roku, od drugiego dnia wprowadzenia stanu wojennego, podjęto zobowiązanie, że każdego dnia będziemy się tu modlić za Polskę, byśmy mogli żyć w wolnym niepodległym kraju. Pamiętamy w modlitwie o tych, którzy walczyli w obronie naszej niepodległości. Szczególnie myślimy tu o roku 1918, ale trzeba przywołać też rok 1920, kiedy trzeba było tę młodziutką Ojczyznę bronić przed nawałą bolszewicką. To był wielki wysiłek, który nas ogromnie dużo uczy. Winniśmy... Czytaj więcej

78 lat temu, 1 listopada 1946 r., w uroczystość Wszystkich Świętych Karol Wojtyła otrzymał święcenia kapłańskie. Późniejszy Papież Jan Paweł II i święty Kościoła katolickiego przyjął je z rąk metropolity krakowskiego kardynała Adama Sapiehy, w prywatnej kaplicy Arcybiskupów Krakowskich przy Franciszkańskiej 3. Działo się to szybko, a jednym z powodów było skierowanie na studia na rzymskim Uniwersytecie Angelicum.

Kapłańska droga ks. Karola Wojtyły rozpoczęła się 1 listopada 1946 roku. 

Kleryk Karol Wojtyła miał przyjąć święcenia kapłańskie na wiosnę 1947 roku w Niedzielę Palmową. Jednak już na początku października 1946 roku metropolita krakowski kard. Adam Stefan Sapieha zdecydował o ich przyspieszeniu. O niespotykanej dacie święceń Karola Wojtyły, a także miejscu ich przyjęcia zdecydowało to, że władze Archidiecezji Krakowskiej, dostrzegłszy szczególne jego zdolności, postanowiły skierować go na studia na rzymskim Uniwersytecie Angelicum.

Na datę święceń kapłańskich wyznaczono dzień 1 listopada. W ceremonii uczestniczyła niewielka grupa krewnych i przyjaciół 26-letniego Karola Wojtyły. Data święceń była nietypowa, w tym dniu co do zasady nie udziela się święceń kapłańskich w Kościele. Uroczystość Wszystkich Świętych oraz ich wspomnienie są znakiem, że Wszyscy Święci prowadzili Karola Wojtyłę na jego kapłańskiej drodze do świętości.

Jan Paweł II pisał w „Darze i tajemnicy”: „W dniu Wszystkich Świętych stawiłem się rankiem w rezydencji Arcybiskupów Krakowskich przy ul. Franciszkańskiej 3… Przyjmowałem święcenia sam, w prywatnej kaplicy Biskupów Krakowskich… W tej... Czytaj więcej

1 listopada Kościół katolicki obchodzi uroczystość Wszystkich Świętych. Dzień ten kojarzy się dla wielu ze zniczem, z grobem bliskich osób, z cmentarzem, dla innych z wiązanką kwiatów, jeszcze dla innych z modlitwą i pamięcią o tych, którzy wyprzedzili nas w drodze do wieczności. Nie mniej jednak w tym dniu udajemy się z całymi rodzinami na cmentarz i nawiedzamy groby naszych bliskich, przyjaciół, rodziców, krewnych, znajomych, stawiając kwiaty, zapalając ten "płomyk nadziei", wierząc, że już cieszą się oni chwałą w domu Ojca Niebieskiego. Kościół w tym dniu oddaje cześć tym wszystkim, którzy już weszli do chwały niebieskiej, a wiernym pielgrzymującym jeszcze na ziemi wskazuje drogę, która ma zaprowadzić ich do świętości. Przypomina nam również prawdę o naszej wspólnocie ze Świętymi, którzy otaczają nas opieką.

Kształtowanie się uroczystości

W początkach chrześcijaństwa, w obawie przed bałwochwalstwem, nie oddawano czci nikomu ze stworzeń, ani ludziom, ani aniołom. Oddawano cześć jedynie Bogu w Trójcy Świętej Jedynemu. W Nowym Testamencie zauważamy pochwałę jaką sam Pan Jezus daje św. Janowi Chrzcicielowi, cześć z jaką wyraża się św. Paweł w listach do Rzymian i Hebrajczyków o Abrahamie i Melchizedeku.

Najpierw przedmiotem kultu stała się Najświętsza Maryja Panna, jako Matka Syna Bożego. Zaczęto wznosić kościoły ku Jej czci, Kościół zaczął ustanawiać święta i układał modlitwy oraz pieśni o Matce Bożej. W tym samym czasie zauważamy też kult św. Michała Archanioła.... Czytaj więcej

W świętych – tych, których czcimy na ołtarzach, i tych „z sąsiedztwa”, z którymi żyjemy na co dzień – rozpoznajemy braci i siostry ukształtowanych przez Błogosławieństwa: ubogich, cichych, miłosiernych, łaknących i pragnących sprawiedliwości, wprowadzających pokój – wskazał Ojciec Święty podczas rozważania przed modlitwą Anioł Pański w uroczystość Wszystkich Świętych.

2024.11.01 Angelus  (VATICAN MEDIA Divisione Foto)

Papież na początku zaznaczył, że ewangeliczne Błogosławieństwa są dowodem tożsamości chrześcijanina oraz drogą do świętości. Pan Jezus ukazuje nam drogę miłości, którą On sam przeszedł jako pierwszy, stając się człowiekiem. Dla nas jest to jednocześnie „dar Boga i nasza odpowiedź”.

Jest to dar, bowiem Bóg dokonuje naszego uświęcenia. „On swoją łaską nas uzdrawia i uwalnia od wszystkiego, co nam nie pozwala kochać tak, jak On nas kocha” - wskazał Ojciec Święty. Dodał, że świętość nie jest narzucona przez Boga człowiekowi, a zaoferowana. „Zasiewa ją w nas, pozwala nam poczuć jej smak i zobaczyć piękno, ale potem czeka i respektuje nasze «tak»” – powiedział. Zaznaczył, że Bóg „zostawia nam wolność kierowania się Jego dobrymi natchnieniami, zaangażowania się w Jego plany, przyswojenia sobie Jego uczuć i oddawania się, jak On nas uczył, na służbę innych, z coraz bardziej uniwersalną miłością, otwartą i skierowaną ku wszystkim, ku całemu światu”. Jako przykład takiej postawy, Papież wskazał m. in. na św. Maksymiliana Marię Kolbego, który w Auschwitz poprosił o możliwość zajęcia... Czytaj więcej

„Nie rzucim, Chryste, świątyń Twych,

nie damy pogrześć wiary. (...)

Bronić będziemy Twoich dróg.

Tak nam dopomóż Bóg”

 

Przypomnijmy wybrane daty z kalendarium parafii:

 

1789 r.

Zbudowano obecny Kościół.

 

 1827 r.

W zapiskach urzędowych wspomina się, że na terenie Cieszęcina mieszka 201 mieszkańców.

 

1880 r.

Parafia Cieszęcin liczyła ok. 4000 wiernych. W Osieku w 130 domach mieszka 720 mieszkańców. We wsi istnieją dwa folwarki  na przeciwległych skrajach wsi. W folwarku i we wsi w osiemnastu domach mieszka 192 mieszkańców.

 

1891 r.

Umiera ostatni dziedzic pochodzenia szlacheckiego – Kamil Chrzanowski. Właścicielami dóbr w Cieszęcinie i okolicach byli: Myszkowscy, Chrzanowscy, Czapscy.

 

1940 - 45 r.

Kościół zostaje zamknięty przez okupanta. Niemcy obrabowali kościół łącznie z dzwonami.

 

1945 r.

Otwarcie kościoła dla wiernych. 300 lat  po sprowadzeniu relikwii Św. Walentego Kościół gości kopię obrazu Pani Jasnogórskiej.

 

1979 r.

Nawiedzenie Obrazu (Kopii) Jasnogórskiej Pani. Uroczystość była poprzedzona Misjami Św., które przeprowadzili OO. Franciszkanie Konwentualni.

 

1982 r.

Ks. Alfons Mrozowski zakupił witraże do okien kościoła.

 

1983 r.

Misje Św. prowadzili OO Redemptoryści. Wprowadzono „Dobę Eucharystyczną”.

 

1988 r.

Usunięto gonty i dach kościoła pokryto blachą miedzianą oraz odświeżono kościół na zewnątrz i wewnątrz.

 

1989 r.

Jubileuszowe, uroczyste obchody rocznicy 200-lecia budowy kościoła.

 

1995 r.

19 kwietnia parafia udała się z pielgrzymką do Katedry gnieźnieńskiej, gdzie otrzymała relikwie Św. Wojciecha.

 

22 XI 1998... Czytaj więcej

Opis śmierci bł. Ks. Jerzego: https://dzieje.pl/aktualnosci/39-lat-temu-zamordowano-ks-jerzego-popieluszke

Urodził się 25 maja 1887 w Pietrelcinie, wiosce położonej kilka kilometrów od Benevento w Kampanii. Jego ojciec, Grazio Forgione, znany powszechnie jako „Razio” lub „Wuj Razio”, dzierżawił kawałek ziemi i z tego utrzymywał rodzinę.

Matka, Giuseppa De Nunzio była kobietą bardzo pobożną. Ojciec Pio został ochrzczony w kościele Matki Boskiej Anielskiej, położonym w górnej części Pietrelciny, zwanej „Zamkiem”.

Na chrzcie otrzymał imię Franciszek. Był piątym z ośmiorga dzieci, biorąc pod uwagę także dwoje zmarłych w wieku niemowlęcym i jedno poronienie. Od wczesnych lat pomagał rodzinie w ciężkiej pracy na roli, a przede wszystkim przy wypasie owiec. Kiedy poczuł powołanie do życia zakonnego we wspólnocie ojców kapucynów, jego ojciec z radością podjął się pokrycia kosztów studiów i wyemigrował w tym celu do Ameryki.

Po ukończeniu piętnastu lat, Franciszek został przyjęty do nowicjatu w Morcone, gdzie 22 stycznia 1903 r. przywdział habit świętego Franciszka, przyjmując imię brat Pio. Słabe zdrowie zmuszało go jednak do przeplatania życia zakonnego okresami rekonwalescencji, spędzanymi w rodzinnej wiosce. Uważano go powszechnie za gruźlika do tego stopnia, iż obawiano się, że nie dotrwa do kapłaństwa, a jeśli nawet, to nie będzie w stanie żyć w surowej regule św. Franciszka. Silną wolą Ojciec Pio przezwyciężył jednak wszystkie trudności i 10 sierpnia 1910 r. otrzymał święcenia kapłańskie w katedrze w Benevento.

Jego zdrowie było nadal bardzo słabe, dlatego też – poza krótkimi okresami życia klasztornego – przebywał z woli przełożonych w... Czytaj więcej