Aktualności

19 lat temu do Domu Ojca odszedł św. Jan Paweł II – Papież, pielgrzym, duszpasterz

O godzinie 21.37 2 kwietnia 2005 r. do Domu Ojca odszedł Karol Wojtyła, św. Jan Paweł II - papież Polak, jedna z najbardziej wyrazistych postaci w polityce światowej drugiej połowy XX wieku, pielgrzym, duszpasterz. Dziś w Polsce i na całym świecie wierni modlą się, wspominając osobę Ojca Świętego.

Fot. Marcin Pegaz/Gazeta Polska

 

Metropolita krakowski kard. Karol Wojtyła został wybrany na papieża 16 października 1978 r. Przyjął imię Jan Paweł II. Był pierwszym od ponad 450 lat biskupem Rzymu niebędącym Włochem oraz najmłodszym z papieży od półtora wieku. Miał wówczas 58 lat. Podczas inauguracji pontyfikatu powiedział słynne zdanie: "Nie lękajcie się! Otwórzcie, otwórzcie na oścież drzwi Chrystusowi! (...) otwórzcie granice państw, systemy ekonomiczne i polityczne, szerokie obszary kultury, cywilizacji i rozwoje".

Politykom zachodniej Europy jeszcze w 1978 r. powiedział, że "układ jałtański ma charakter przejściowy". Jako środek wybrał ewangelizację i dyplomację.

Papież pielgrzym
Do historii Jan Paweł II przeszedł jako największy podróżnik wśród papieży. W ciągu 26 lat pontyfikatu odbył 104 zagraniczne pielgrzymki do 132 krajów. Odwiedził 900 miast i miejscowości. Pokonał 1,7 miliona kilometrów, co odpowiada 30-krotnemu okrążeniu Ziemi wokół równika i trzykrotnej odległości między Ziemią a Księżycem.

Pierwszą podróż odbył już w styczniu 1979 r. do Republiki Dominikańskiej, Meksyku i na Bahamy, a ostatnią - do Francji w sierpnia 2004 r. Polskę... Czytaj więcej

WIELKA SOBOTA – LITURGIA ŚWIATŁA

Weselcie się już, zastępy Aniołów, w niebie: weselcie się, słudzy Boga. Niechaj zabrzmią dzwony głoszące zbawienie, gdy Król tak wielki odnosi zwycięstwo. Raduj, się ziemio, opromieniona tak niezmiernym blaskiem, a oświecona jasnością Króla wieków, poczuj, że wolna jesteś od mroku, co świat okrywa! Zdobny blaskiem takiej światłości, raduj się, Kościele święty, Matko nasza! Ta zaś świątynia niechaj zabrzmi potężnym śpiewem całego ludu. A zatem proszę was, bracia najmilsi, którzy stoicie tutaj, podziwiając jasność tego świętego płomienia, byście razem ze mną wzywali miłosierdzia Wszechmogącego Boga. Niech Ten, który bez moich zasług raczył mnie uczynić swoim sługą, zechce mnie napełnić światłem swojej jasności i pozwoli godnie wyśpiewać pochwałę tej świecy.

Wielki Piątek i Wielka Sobota to dni ciszy i oczekiwania. W tych dniach nie sprawuje się mszy świętej.

Tradycją Wielkiej Soboty jest święcenie pokarmów wielkanocnych: chleba – na pamiątkę tego, którym Jezus nakarmił tłumy na pustyni; mięsa – na pamiątkę baranka paschalnego, którego spożywał Jezus podczas uczty paschalnej z uczniami w Wieczerniku oraz jajek, które symbolizują nowe życie.

Liturgia światła rozpoczyna się po zachodzie słońca. Zazwyczaj na zewnątrz kościoła kapłan święci ogień, od którego następnie zapala się Paschał – wielką woskową świecę, która symbolizuje zmartwychwstałego Chrystusa.

Na paschale kapłan żłobi znak krzyża, wypowiadając słowa: “Chrystus wczoraj i dziś, początek i koniec, Alfa i Omega. Do Niego należy czas i wieczność, Jemu chwała i panowanie przez wszystkie wieki wieków. Amen“. Umieszcza się tam również pięć ozdobnych czerwonych gwoździ, symbolizujących rany Chrystusa oraz aktualną datę.

Następnie Paschał ten wnosi się do okrytej mrokiem świątyni, a wierni... Czytaj więcej

WIELKA SOBOTA – ADORACJA GROBU PAŃSKIEGO

Przychodzisz Panie mimo drzwi zamkniętych.
Jezu Zmartwychwstały ze śladami męki.
Ty jesteś z nami, poślij do nas Ducha.
Panie nasz i Boże, uzdrów nasze życie.

Panie Jezu w tej naszej Adoracji pragniemy prosić Cię ześlij na nas Swojego Ducha. Niech Twój Duch wspomaga nas, abyśmy uwielbili Twoje Ciało umęczone na Krzyżu i złożone do grobu. Pragniemy uwielbić Twoje Ciało ukryte w Przenajświętszej Hostii, obecne na wszystkich ołtarzach świata.

Pieśń
Wzywam Cię, * przyjdź, umocnij mnie, * oddal mroków cień, * jasny rozpal dzień. * Twój jest czas i świat, * Pełnio boskich prawd, * Tyś natchnieniem mym * i przebudzeniem, * Duchu Święty... przyjdź.

Modlitwa uwielbienia

Wielbimy Cię Jezu w Męce Twojej, że na Krzyżu dokonałeś Zbawienia. Wielbimy Cię Jezu w każdej kropli krwi, którą przelałeś za nasze grzechy. Wielbimy Cię Jezu w każdej Twojej ranie. Ukaż nam swoje rany. Chcemy za św. Tomaszem powiedzieć „Pan mój i Bóg mój” Wielbimy Cię Panie nasz i Boże nasz. Wielbimy Cię Jezu w Twojej Miłości, która z krzyża przebaczyła swoim oprawcom i zaprosiła skruszonego łotra do raju. Wielbimy Cię Jezu w Twojej Bolejącej Matce, którą z krzyża powierzyłeś nam. Pragniemy być godnymi synami i córkami Twojej Ukochanej Matki. Wielbimy Twoją Matkę, której duszę miecz przeniknął. Pragniemy ją przyjąć do naszych serc i pocieszyć. Wielbimy Cię Jezu w... Czytaj więcej

XXXII rocznica powstania Diecezji Kaliskiej

- Diecezję należy budować miłością. Jako wspólnota naszej diecezji chcemy uczyć się wrażliwości na tych, którzy przeżywają trudny czas, na ubogich, skrzywdzonych, by wyjść ku nim z pomocą - mówił biskup kaliski Damian Bryl, który przewodniczył Mszy św. w katedrze św. Mikołaja w Kaliszu z okazji 32. rocznicy powołania do istnienia diecezji kaliskiej.

W homilii celebrans odwołując się do Ewangelii z dnia podkreślał, że pragnieniem wspólnoty diecezjalnej powinno być pełnienie woli Ojca. - Wypełnianie woli Ojca oznacza podjęcie krzyża. W życiu Kościoła krzyż był, jest i będzie obecny. Gdy chcemy pełnić wolę Ojca to nie możemy uciekać od krzyża, nie możemy szukać prostych, łatwych, miłych, sympatycznych rozwiązań. Dzisiaj chciałbym, żebyśmy razem modlili się o to, byśmy umieli być wierni woli Ojca, nawet jak to będzie związane z krzyżem – powiedział bp Bryl.

Akcentował, że we wspólnocie diecezjalnej ważny jest każdy człowiek. - W naszej diecezji chcemy uczyć się patrzeć na drugiego człowieka oczami Jezusa. Chcemy traktować drugiego tak jak Jezus, szanując jego godność. Chcemy dzisiaj modlić się, żeby w naszej diecezji każdy doświadczył szacunku i przyjęcia i żeby to nie były tylko puste słowa – zaznaczył kaznodzieja.

Wskazał, że Kościół to są osoby, a nie chłodna instytucja. - Papież Franciszek zaprasza nas do tego, żebyśmy uczyli się kultury spotkania. Tego chcemy uczyć się w naszej diecezji, a więc bycia razem, dobrych, bliskich i bezpiecznych relacji. W Kościele Jezus zaprasza... Czytaj więcej

80. rocznica męczeńskiej śmierci Rodziny Ulmów

W niedzielę, 24 marca, przypada 80. rocznica męczeńskiej śmierci rodziny Ulmów. Tego dnia Mszy św. w Markowej na Podkarpaciu będzie przewodniczył kard. Marcello Semeraro, prefekt Dykasterii Spraw Kanonizacyjnych. 

W związku z 80. rocznicą śmierci bł. Rodziny Ulmów, w niedzielę, 24 marca, o godzinie 13.00 w parafii pw. św. Doroty w Markowej w archidiecezji przemyskiej będzie koncelebrowana Msza św. pod przewodnictwem kard. Marcello Semeraro, prefekta Dykasterii Spraw Kanonizacyjnych. Msza św. będzie transmitowana przez Telewizję POLONIA.

Dzień wcześniej, 23 marca, z Łańcuta do Markowej przejdzie pielgrzymka w intencji ochrony życia ludzkiego pod hasłem: „Z Błogosławioną Rodziną Ulmów w obronie życia”. „Aktualnie potrzebne są działania zmierzające do wspierania rodzin w otwartości na każdy dar życia oraz modlitewnego wypraszania sił dla tych, którzy opiekują się terminalnie chorymi i umierającymi” – czytamy na stronie internetowej archidiecezji przemyskiej.

Z okazji 80. rocznicy śmierci Błogosławionej Rodziny Ulmów organizowane są ponadto inne wydarzenia ją upamiętniające. 22 marca zaplanowano m.in. sesję muzealną w warszawskim Muzeum Niepodległości, natomiast w archikatedrze św. Jana Chrzciciela w Warszawie 21 marca zostały odśpiewane Nieszpory Markowskie. 24 marca, podczas uroczystości z udziałem Prezydenta RP Andrzeja Dudy, imię Rodziny Ulmów zostanie nadane Portowi Lotniczemu Rzeszów–Jasionka.

Beatyfikowana 10 września 2023 roku Rodzina Ulmów została zamordowana 24 marca 1944 roku przez niemieckich okupantów za udzielenie schronienia prześladowanym Żydom. 28 lipca 2023 roku Sejm ustanowił rok 2024 Rokiem Rodziny Ulmów. Zgodnie z decyzją 394.... Czytaj więcej

Niedziela Palmowa w tradycji Kościoła

Szósta niedziela Wielkiego Postu nazywana jest Niedzielą Palmową, inaczej Niedzielą Męki Pańskiej. Rozpoczyna ona najważniejszy i najbardziej uroczysty okres w roku liturgicznym - Wielki Tydzień.

Początki obchodów

Liturgia Kościoła wspomina tego dnia uroczysty wjazd Pana Jezusa do Jerozolimy, o którym mówią wszyscy czterej Ewangeliści. Uroczyste Msze św. rozpoczynają się od obrzędu poświęcenia palm i procesji do kościoła. Zwyczaj święcenia palm pojawił się ok. VII w. na terenach dzisiejszej Francji. Z kolei procesja wzięła swój początek z Ziemi Świętej. To właśnie Kościół w Jerozolimie starał się bardzo dokładnie powtarzać wydarzenia z życia Pana Jezusa. W IV w. istniała już procesja z Betanii do Jerozolimy, co poświadcza Egeria (chrześcijańska pątniczka pochodzenia galijskiego lub hiszpańskiego). Autorka tekstu znanego jako Itinerarium Egeriae lub Peregrinatio Aetheriae ad loca sancta. Według jej wspomnień w Niedzielę Palmową patriarcha otoczony tłumem ludzi wsiadał na osiołka i wjeżdżał na nim do Świętego Miasta, zaś zgromadzeni wierni, witając go z radością, ścielili przed nim swoje płaszcze i palmy. Następnie wszyscy udawali się do bazyliki Zmartwychwstania (Anastasis), gdzie sprawowano uroczystą liturgię. Procesja ta rozpowszechniła się w całym Kościele. W Rzymie szósta niedziela Przygotowania Paschalnego początkowo była obchodzona wyłącznie jako Niedziela Męki Pańskiej, podczas której uroczyście śpiewano Pasję. Dopiero w IX w. do liturgii rzymskiej wszedł jerozolimski zwyczaj urządzenia procesji upamiętniającej wjazd Pana Jezusa do Jeruzalem. Z czasem jednak obie te tradycje połączyły się, dając... Czytaj więcej