Aktualności

Wspominając św. Franciszka Salezego pamiętamy o mediach katolickich i dziękujemy, że one są, ale także chcemy modlić się o światło dla wszystkich zaangażowanych w te media, by znaleźli dobry sposób, aby dotrzeć z informacją, a także z formacją do jak najszerszej liczby odbiorców - powiedział KAI biskup kaliski Damian Bryl z okazji wspomnienia św. Franciszka Salezego, patrona dziennikarzy. Diecezja kaliska należy do nielicznego grona polskich diecezji, które posiadają wszystkie środki służące komunikacji społecznej - prasę, radio, telewizję internetową.

24 stycznia Kościół wspomina św. Franciszka Salezego, patrona dziennikarzy, była więc okazja, aby zapytać bpa Damiana Bryla i ks. Przemysława Kaczkowskiego, rzecznika prasowego diecezji kaliskiej jak postrzegają rolę mediów katolickich. 

Bp Bryl podkreślał, że media katolickie pełnią ważną funkcję w życiu Kościoła, bo przede wszystkim informują o tym co dzieje się, ale są też ważnym środkiem formacyjnym. - Media katolickie są dla nas wszystkich ważne, ponieważ z jednej strony informują nas żyjących w Kościele o tym co w naszej wspólnocie dzieje się, ale także wiedzę o Kościele przekazują społeczeństwu. Dzisiaj za przykładem św. Franciszka trzeba nam szukać sposobów, jak przekazać Dobrą Nowinę, którą przyniósł Jezus i to jest ważna rola mediów katolickich, czyli funkcja nie tylko informacyjna, ale także formacyjna  - zaznaczył biskup kaliski.

Ks. Przemysław Kaczkowski wskazał, że katolickość mediów wskazuje na ich powszechność. – Niejednokrotnie kojarzymy media katolickie z pewnego rodzaju elitarnością, to znaczy, że ich odbiorcami mają być tylko nieliczne, związane z Kościołem... Czytaj więcej

Święty Franciszek Salezy urodził się‭ ‬21 sierpnia 1567 r. w Sabaudii w Alpach Wysokich na zamku pod Thorens. Był najstarszym synem spośród 13 rodzeństwa. Głęboko katolickie wychowanie przyszły święty otrzymał w domu.

24‭ ‬stycznia Kościół wspomina w liturgii św. Franciszka Salezego (1567-1622), doktora Kościoła patrona dziennikarzy oraz mediów katolickich. Każdego roku w dniu św. Franciszka Salezego Ojciec Święty ogłasza swe orędzie na Światowy Dzień Środków Społecznego Przekazu. W tym roku jego temat brzmi: „Sztuczna inteligencja i mądrość serca – dla komunikacji w pełni ludzkiej”. Tekst zostanie ogłoszony najprawdopodobniej w środę w południe.

Franciszek Salezy był wybitnym teologiem, założycielem Zakonu Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny (sióstr wizytek), biskupem Genewy, człowiekiem bez reszty oddanym nawracaniu ludzi zagubionych. Został ogłoszony doktorem Kościoła w 1877 r. przez Piusa IX, a Pius XI uznał go 50 lat później za patrona dziennikarzy i katolickiej prasy. Ponadto ten święty czczony jest jako patron różnych zgromadzeń zakonnych: wizytek, salezjanów i salezjanek oraz Towarzystwa św. Franciszka Salezego, założonego przez św. Jana Bosko.

Święty Franciszek Salezy urodził się 21 sierpnia 1567 r. w Sabaudii w Alpach Wysokich na zamku pod Thorens. Był najstarszym synem spośród 13 rodzeństwa. Głęboko katolickie wychowanie przyszły święty otrzymał w domu.

W 1573 r. jako sześcioletni chłopiec  rozpoczął regularną naukę w kolegium w La Roche-sur-Foron. W dwa lata później był w kolegium w Annecy, gdzie przebywał trzy lata. Kiedy miał 11 lat, zgodnie z ówczesnym zwyczajem... Czytaj więcej

Jasnogórskie media są „Listem z Domu Matki” - zauważają Paulini. We wspomnienie św. Franciszka Salezego patrona dziennikarzy i prasy katolickiej, na Jasnej Górze zanoszona była modlitwa w intencji pracowników środków społecznego przekazu. Eucharystii przewodniczył ks. abp Wacław Depo, metropolita częstochowski. Zgromadzili się na niej dziennikarze i pracownicy mediów z regionu częstochowskiego.

- Bycie dziennikarzem to powołanie, podobne do powołania lekarza dotykającego ran społeczeństwa i świata, aby je uleczyć. Bardzo ważne jest, by pracownicy mediów nie byli dla siebie konkurencją, która niszczy, ale która dopełnia się poprzez prawdę - mówił ks. abp Wacław Depo. Metropolita częstochowski dodał, że dziennikarze powinni stosować rzeczywistą komunikację, a nie poszukiwać tematów, które będą dzieliły ludzi. Życzył, aby dziennikarze byli współpracownikami prawdy.

- Nie każdy ma możliwość pielgrzymowania do sanktuarium, a dzięki mediom Jasna Góra może gościć w domach wszystkich Polaków, a przez to staje się bliższa tym, którzy kochają Boga i Matkę Bożą - powiedział o. Michał Lukoszek, Wikariusz Generalny Zakonu Paulinów. Zauważył, że media katolickie mają wielką rolę do spełnienia we współczesnym świecie przede wszystkim, jeżeli chodzi o przekazywanie wartości, które wypływają z Ewangelii i nauczania Jezusa.

APW, KAI

Papież Franciszek w Liście Apostolskim na zakończenie Jubileuszu Miłosierdzia wyraził nadzieję, aby «każda wspólnota w jedną niedzielę roku liturgicznego mogła ponowić zaangażowanie w rozpowszechnianie, poznanie i pogłębioną znajomość Pisma Świętego: jedna niedziela w całości poświęcona słowu Bożemu, aby zrozumieć niewyczerpalne bogactwo pochodzące z tego nieustannego dialogu między Bogiem a Jego ludem» (Misericordia et misera, 7).

Tym samym listem apostolskim Aperuit illis Papież ustanowił Niedzielę Słowa Bożego, zlecając jej przeżywanie w III Niedzielę Zwykłą.

 

Ogólne wskazania:

Hasło tegorocznej Niedzieli Słowa Bożego:
Jest zaczerpnięte z Ewangelii według Świętego Jana brzmi: „Trwajcie w moim Słowie” (J 8,31). „Słowo” za pomocą którego Bóg zwraca się do ludu i poszczególnych osób w historii Izraela, jest z pewnością jednym z najbardziej ekscytujących faktów. Powiedzieć, że Bóg posługuje się „Słowem”, oznacza, że Bóg mówi, to znaczy, że Bóg wychodzi z ciszy i w swojej miłości zwraca się do ludzkości. Z tego, że Bóg przemawia, wynika, że zamierza przekazać człowiekowi coś intymnego i absolutnie koniecznego, bez czego człowiek nie mógłby nigdy osiągnąć pełnego poznania samego siebie ani odkryć tajemnicy Boga. Nieustanna rozmowa Boga z ludźmi, która jest charakterystyczna dla historii biblijnej, ma cechy przyjaźni. Jest to rozmowa osobista, która głęboko dotyka człowieka i włącza go w relację miłości, docierając do każdego w jego osobistej historii, aby być blisko niego.

Przygotowanie do Niedzieli Słowa Bożego:
... Czytaj więcej

1860 – 1864 – alumn
1869 – 1877 – prefekt
1870 – 1877 – wykładowca

Św. Józef Sebastian Pelczar urodził się 17.01.1842 r. w Korczynie – małym miasteczku położonym na Podkarpaciu w pobliżu Krosna. Przyszedł na świat, jako trzecie z kolei dziecko Marianny i Wojciecha Pelczarów. Dziecko zostało ochrzczone dwa dni po urodzeniu i zgodnie z ówczesnym zwyczajem nadano mu imiona patronów dnia: Józef Sebastian. Była to środa, dzień poświęcony czci św. Józefa, i 19.01. – wigilia uroczystości św. Sebastiana. Józef wychował się w rodzinie głęboko religijnej. Jego matka miała piękny zwyczaj ofiarowania każdego swojego dziecka Matce Bożej w Leżajsku, dokąd często udawała się z pielgrzymką. Przyszły święty był dzieckiem z natury dobrym, lecz skłonnym do egoizmu, próżności i lekkomyślności. Mimo tych wad, cechowała go pilność w odmawianiu pacierza i gorliwość w spełnianiu obowiązków ministranta w kościele parafialnym.

Młody Pelczar w 1848 r. rozpoczął naukę w szkole parafialnej w Korczynie. Odznaczał się pilnością i bystrością umysłu. Co roku otrzymywał nagrodę za naukę. W 1850 r. rodzice postanowili wysłać swojego zdolnego syna do Rzeszowa, by tam kontynuował naukę w szkole głównej. Również w tym samym roku miało miejsce ważne wydarzenie w życiu Józefa Sebastiana. Otóż pierwszy raz przystąpił do spowiedzi i Komunii św. To właśnie wtedy spotkał się z Panem Jezusem obecnym w Eucharystii, której stał się gorącym czcicielem.

Czytaj więcej

ZAPRASZAMY DO ODWIEDZIN STRONY POŚWIĘCONEJ BŁOGOSŁAWIONEJ RODZINIE ULMÓW

„W rejonie Wielunia oddział wydzielony spotkał się z macierzystym 6 Korpusem Pancernym gwardii. Następnym miastem, dokąd skierowała się – kontynuując pościg – brygada płka W. Archipowa był Wieruszów. Niemcy nie spodziewali się dłuższej obrony tej miejscowości, która była ważnym węzłem oporu na kolejnej rubieży obronnej ich 4 Armii Pancernej, mającej uprzednio przygotowane stanowiska nad Prosną. Po złamaniu silnego oporu, zorganizowanego w oparciu o zabudowę miejską między torem kolejowym a rzeką, rozpoczęły się krótkie i zacięte walki w centrum Wieruszowa. Wzięły w nich udział również czołówki 10 Korpusu Pancernego gwardii z 4 Armii Pancernej. O godz. 18.00 (19 stycznia) miasto, którego przeważająca część znajduje się na wschodnim rubieży brzegu Prosny, było wolne. W rejonie Wieruszowa uchwycono przyczółek, zdobywając nienaruszony, lecz zaminowany most na Prośnie. Po jego rozminowaniu droga na terytorium III Rzeszy stała otwarta, jako że granica polsko-niemiecka sprzed 1 IX 1939 r. przebiegała właśnie wzdłuż Prosny.

Na północ od Wieruszowa sforsowała Prosnę 93 brygada pancerna gwardii mjra A. Diemientiewa z armii gen. D. Leluszenki, która 19 stycznia 1945 roku o godz. 19.30 dotarła przez Szczerców i Rusiec do rzeki w rejonie Cieszęcin—Wyszanów. Brygada ta stanowiła lewe skrzydło 4 Armii Pancernej. Na południe od Wieruszowa przeprawiła się przez Prosnę 22 brygada zmotoryzowana gwardii, która uchwyciła przyczółek w pobliżu Opatowa. Dotarcie do granicy niemieckiej dało żołnierzom radzieckim dużą satysfakcję, choć na przedpolach Wielunia i Wieruszowa marsz był już bardzo... Czytaj więcej

Złożeniem kwiatów i zapaleniem zniczy oraz modlitwą przed pomnikiem Martyrologii Dzieci w Łodzi – miejscu, gdzie w czasie wojennej okupacji znajdował się hitlerowski obóz dziecięcy, uczczono w czwartek 79. rocznicę jego likwidacji.

Fot. Marian Zubrzycki/ PAP

 

Mieszkańcy i uczniowie łódzkich szkół, ocalali, rodziny ofiar, kombatanci wojenni, władze samorządowe miasta i regionu, przedstawiciele różnych instytucji oraz środowisk religijnych oddali hołd ofiarom niemieckiego obozu koncentracyjnego dla polskich dzieci przy ul. Przemysłowej w Łodzi.

Uroczystość odbyła się przed pomnikiem Martyrologii Dzieci, nazywanym też pomnikiem Pękniętego Serca, który przypomina o działającym w Łodzi w latach 1942-1945 hitlerowskim obozie. Jego działalność zakończyła się 19 stycznia 1945 roku.

„79 lat temu otworzyły się bramy niemieckiego obozu koncentracyjnego dla polskich dzieci przy ul. Przemysłowej w Łodzi. Po ucieczce załogi obozu na Przemysłowej zostało ok. 800-900 dzieci, którymi wkrótce zajęły się m.in. okoliczne łódzkie rodziny. Część z dzieci podjęła na własną rękę próbę dotarcia do rodzinnych domów, które oddalone były często o setki kilometrów. Niestety, zdarzało się, że po dotarciu na miejsce nie zastawały tam nikogo z najbliższych, ponieważ niektórzy z nich zginęli w niemieckich obozach, więzieniach albo nie powrócili jeszcze z wywózki na roboty przymusowe” – powiedział podczas uroczystości dyrektor Muzeum Dzieci Polskich – ofiar totalitaryzmu dr Ireneusz Maj.

Dodał, że ze wspomnień więźniów obozu wyłania się obraz piekła dla polskich dzieci. „Gdy... Czytaj więcej