Autor: Redakcja

1. CYRYL I METODY, święci apostołowie Słowian, trwają w pamięci Kościoła razem z wielkim dziełem ewangelizacji, jakiego dokonali. Co więcej, można stwierdzić, że pamięć ich za naszych czasów staje się jeszcze bardziej żywa i aktualna.

Biorąc pod uwagę pełną wdzięczności cześć, jaką święci Bracia z Salonik (starożytnej Tesaloniki) cieszą się od wieków, zwłaszcza pośród narodów słowiańskich, i pomny na ich bezcenny wkład w dzieło głoszenia Ewangelii wśród tych ludów, oraz w dzieło pojednania, przyjaznego współżycia, ludzkiego rozwoju i poszanowania wrodzonej każdemu narodowi godności, ogłosiłem 31 grudnia 1980 roku, Listem Apostolskim Egregiae virtutis, świętych Cyryla i Metodego współpatronami Europy. Podjąłem w ten sposób linię wyznaczoną przez moich Poprzedników, a w szczególności przez Leona XIII, który przed ponad stu laty, w dniu 30 września 1880 roku rozszerzył kult obu Świętych na cały Kościół, wydając Encyklikę Grande munum, i przez Pawła VI, który Listem Apostolskim Pacis nuntius, w dniu 24 października 1964 roku, patronem Europy ogłosił św. Benedykta.

2. Dokument sprzed pięciu lat miał na celu odnowienie świadomości tych uroczystych aktów Kościoła oraz skierowanie uwagi chrześcijan i wszystkich ludzi dobrej woli, którym leży na sercu dobro i jedność chrześcijańskiej Europy, na wciąż żywą aktualność znamienitych postaci Benedykta, Cyryla i Metodego, jako na konkretne wzory i duchowe podpory dla chrześcijan naszych czasów, a w szczególności dla narodów kontynentu europejskiego, które dzięki modlitwie i dziełu tych Świętych od dawna zakorzeniły się świadomie i w sposób oryginalny w Kościele i tradycji chrześcijańskiej.

Ogłoszeniu... Czytaj więcej

Trzeci ordynariusz diecezji częstochowskiej bp Stefan Bareła,‭ ‬powołany najpierw przez Ojca Świętego Jana XXIII na biskupa pomocniczego tej diecezji,‭ ‬wybrał sobie jako swoje pasterskie wezwanie słowa:‭ "‬Veritati et caritati‭"‬.‭ ‬Urodził się‭ ‬24‭ ‬czerwca‭ ‬1916‭ ‬r.‭ ‬w miejscowości Zapolice,‭ ‬w ziemi radomszczańskiej.‭ ‬Po ukończeniu szkoły podstawowej w rodzinnej miejscowości,‭ ‬wykształcenie średnie zdobywał najpierw w Społecznym Gimnazjum Męskim w Radomsku,‭ ‬a przez dwa ostatnie lata w Sandomierzu,‭ ‬w Niższym Seminarium Duchownym.‭ ‬1‭ ‬września‭ ‬1938‭ ‬r.‭ ‬został przyjęty do Wyższego Seminarium Częstochowskiego w Krakowie.‭ ‬Święcenia kapłańskie przyjął‭ ‬25‭ ‬marca‭ ‬1944‭ ‬r.‭ ‬5‭ ‬maja‭ ‬1950‭ ‬r.‭ ‬został promowany na doktora teologii.‭ ‬Prawie po sześciu latach pracy wikariuszowskiej w Wieruszowie został mianowany kapelanem bp.‭ ‬Golińskiego,‭ ‬a następnie sekretarzem referatu duszpasterskiego Kurii Diecezjalnej.‭

‬1‭ ‬września‭ ‬1954‭ ‬r.‭ ‬został mianowany wicerektorem Niższego Seminarium w Częstochowie.‭ ‬21‭ ‬sierpnia‭ ‬1956‭ ‬r.‭ ‬objął stanowisko ojca duchownego w Wyższym Seminarium Duchownym.‭ ‬9‭ ‬grudnia‭ ‬1960‭ ‬r.‭ ‬został mianowany biskupem pomocniczym diecezji częstochowskiej.‭ ‬17‭ ‬stycznia‭ ‬1964‭ ‬r.‭ ‬ordynariuszem tej diecezji.‭ ‬Wszechstronnemu pogłębieniu więzi diecezjalnego Kościoła częstochowskiego z Kościołem powszechnym posłużył Księdzu Biskupowi udział w trzech sesjach II Soboru Watykańskiego.‭ ‬Realizacje uchwał Vaticanum II rozpoczął od założenia Diecezjalnego Studium Dokumentów Soborowych.‭ ‬Zmarł‭ ‬12‭ ‬lutego‭ ‬1984‭ ‬r.

 

 

PASTERZ O WIELKIM SERCU I UMYŚLE

Jest rzeczą oczywistą,‭ ‬że dni,‭ ‬w których przyszło nam żyć,‭ ‬szybko mijają i że są bardzo bogate... Czytaj więcej

LOURDES, FOT. CATHOPIC

 

Kościół katolicki wspomina 11 lutego Najświętszą Marię Pannę z Lourdes. Tego dnia 1858 r., cztery lata po ogłoszeniu przez Piusa IX dogmatu o Niepokalanym Poczęciu, Matka Boża ukazała się ubogiej pasterce Bernadecie Soubirous w Lourdes.

Podczas osiemnastu objawień Maryja wzywała do modlitwy i pokuty. Nakazała, aby na miejscu objawień wybudowano kościół. Polecenie to zostało wypełnione przez miejscowego proboszcza i w 1875 r. odbyła się uroczysta konsekracja świątyni. Przed pandemią koronawirusa przybywało tam rocznie do 6 mln pielgrzymów z całego świata.

„Jestem Niepokalanym Poczęciem”

 Bernarda Maria Soubirous, zwana przez bliskich Bernadetą, mieszkała w Lourdes – miasteczku leżącym u stóp Pirenejów. Rodzina dziewczyny była bardzo biedna. Sześć osób (rodzice i czworo dzieci) mieszkało w dawnej celi więziennej. Ojciec nie pracował. Zdarzało się, że młodszy brat Bernadety, Jean-Marie, z głodu zjadał wosk z kościelnych świec.

Bernadeta była ładną dziewczyną, jednak z powodu problemów zdrowotnych nie rosła. Miała tylko 140 cm wzrostu. Chorowała na astmę. Nie umiała czytać ani pisać, mówiła tylko miejscowym dialektem. Nauka sprawiała jej trudność. W wieku 14 lat chodziła do szkoły razem z siedmiolatkami, aby lepiej poznać katechizm. Inaczej nie zostałaby dopuszczona do I Komunii św.

11 lutego 1858 r. Bernadeta z siostrą i koleżanką poszła zbierać gałęzie na opał. Przy grocie Massabielskiej zobaczyła unoszącą się nad krzakiem śliczną dziewczynę w białej sukni, która w prawej dłoni trzymała różaniec. Bernadeta, naśladując ją, uczyniła znak krzyża... Czytaj więcej

Święto zakochanych nazywane walentynkami ma swoich zwolenników i przeciwników. Można to święto lubić lub nie, ale warto poznać jego genezę. Skąd ten zwyczaj? Jak większość tradycji, które współcześnie funkcjonują, tak i walentynki wywodzą się prawdopodobnie ze starożytności. W Rzymie 15 lutego obchodzono luperkalia, czyli święto płodności poświęcone Faunowi. Święto zwiastujące nadejście wiosny było początkiem miłosnych zalotów nie tylko ptaków, które łączyły się w pary, ale też ludzi. W przeddzień świątecznego festynu w Rzymie odbywała się loteria, w której chłopcy losowali dziewczęta na czas świątecznej zabawy. Bywało, że dobrana losowo para była z sobą przez cały rok, a nawet zostawali razem na całe życie.

Gdy zastępowano święta pogańskie chrześcijańskimi, przyjęto, że św. Walenty, który zginął 14 lutego, może godnie objąć pieczę nad świętem budzącej się wiosny i miłości. Od razu rodzą się pytania, dlaczego właśnie ten święty został patronem zakochanych? Co wiemy o św. Walentym? Lakonicznie możemy odpowiedzieć – niewiele, ponieważ św. Walenty pochodził z pierwszych wieków chrześcijaństwa, a wtedy spisywanie życiorysów osób związanych z chrześcijaństwem było zabronione, funkcjonował tylko przekaz ustny, więc życiorys Świętego obrósł legendami i przeinaczeniami. Niektóre źródła podają, że biografia św. Walentego zawiera elementy życia innych męczenników noszących to samo imię. Tak, czy inaczej, św. Walenty to postać dość zagadkowa. Był lekarzem i duchownym, biskupem Nahars, dzisiejszego Terni pod Rzymem. Opiekował się chorymi na epilepsję i inne choroby nerwowe oraz udzielał potajemnie... Czytaj więcej

W Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Kaliszu do 1 marca można oglądać ewangelizacyjną wystawę fotografii wielkoformatowych dokumentujących ważne wydarzenia z życia Kościoła przygotowaną przez Stowarzyszenie Fotografów Katolickich „Człowiek i Wiara”.

 

Wystawa została zorganizowana dzięki współpracy kustosza sanktuarium ks. prał. Pawła Kostrzewy i stowarzyszenia „Człowiek i Wiara”. Ekspozycja składa się z 75 zdjęć prezentujących ważne wydarzenia z życia Kościoła, których autorami są fotografowie skupieni w stowarzyszeniu, które zostało założone w 2011 r. w Czechach i obecnie zrzesza blisko 200 członków w Czechach, Słowacji, Egipcie, a od niedawna także w Polsce. Prezentowane fotografie, to niewielki ułamek wielkiego zbioru zdjęć liczącego ponad 670 tys. fotografii, które można zobaczyć na stronie stowarzyszenia. Tematem wiodącym tego ogromnego zbioru jest człowiek i wiara.

Tradycyjnie premierowy wernisaż odbył się w listopadzie 2023 r. na Zamku Praskim z udziałem kard. Dominika Duki i abpa Pragi Jana Graubnera.

W kaliskiej świątyni można zobaczyć najnowsze zdjęcia, które zostały wykonane na przestrzeni ostatniego roku liturgicznego przez fotografów z Czech i Słowacji. Głównym ich tematem jest człowiek przeżywający liturgię. Na fotografiach uchwycono także krajobrazy z architekturą sakralną. - Na prezentowanej wystawie znalazły się zdjęcia z życia Kościoła w Czechach i Słowacji, a także Światowych Dni Młodzieży w Lizbonie. Są również zdjęcia z Polski, m.in. z Krakowa, koronacji obrazu Matki Bożej w Smolicach czy też te z otwarcia pierwszej wystawy w Sanktuarium św.... Czytaj więcej

W obliczu utrzymywania się nadużyć liturgicznych, Dykasteria Nauki Wiary w nocie „Gestis verbisque” potwierdza, że słowa i elementy ustanowione w zasadniczym obrzędzie każdego sakramentu nie mogą być zmieniane, ponieważ wtedy sakrament nie zaistnieje.

Nota Dykasterii Nauki Wiary opublikowana w sobotę 3 lutego nosi tytuł „Gestis verbisque”. Tekst, omówiony przez niedawne zgromadzenie plenarne dykasterii i zatwierdzony przez Papieża Franciszka, podkreśla, że formuły i elementy materialne, ustanowione w zasadniczym obrzędzie sakramentu, nie mogą być dowolnie zmieniane w imię kreatywności. Takie postępowanie sprawia w rzeczywistości, że sam sakrament jest nieważny, a więc nigdy nie zaistniał.

Prezentacja ks. kard. Fernándeza

Prezentując dokument, kardynał Victor Fernández, prefekt dykasterii, wyjaśnia jego genezę, a mianowicie „mnożenie się przypadków, gdy zaszła konieczność stwierdzenia nieważności sprawowanych sakramentów”, ze zmianami, co „doprowadziło z kolei do konieczności odnajdywania osób, których to dotyczyło, w celu powtórzenia obrzędu chrztu lub bierzmowania, a znaczna liczba wiernych słusznie wyraziła swoje oburzenie”. Jako przykład podano zmianę formuły chrztu, np. „Ja ciebie chrzczę w imię Stwórcy...” oraz „W imię taty i mamy... my ciebie chrzcimy”. Okoliczności te dotyczyły również pewnych kapłanów, którzy, „będąc ochrzczonymi przy użyciu formuł tego typu, odkryli z bólem nieważność swoich święceń oraz sakramentów sprawowanych do tej pory”. Kardynał wyjaśnia, że „podczas gdy w innych obszarach duszpasterskiego działania Kościoła jest dużo miejsca na kreatywność”, to w obszarze sprawowania sakramentów taka kreatywność „przekształca się raczej w... Czytaj więcej